Nocne przygody:)

Nie, nie, spokojnie - można czytać bez obaw, rzecz nie będzie tym razem o moich łóżkowych wyczynach;)
Długo nie mogłam wczoraj zasnąć, udało mi się dopiero o jakiejś 1-wszej w nocy. Nagle (sprawdziłam nieprzytomnym okiem - była 2-ga) ze snu wyrwało mnie przeraźliwe psie szczekanie. Źródłem dźwięku był pies sąsiada, mieszkającego pode mną. To jamnik-miniaturka, ale wierzcie mi - hałasu potrafi to maleństwo narobić, jakby wśród jego przodków było kilka mastiffów. Pomijam fakt, że akustykę w bloku mamy taką, że - za przeproszeniem - prawie słychać, jak ktoś za ścianą pierdnie;)
Aaaa, nie napisałam, że powodem moich problemów z zaśnięciem też był ten psiaczek - piszczał i wył, bidulek, chyba od 22-giej, jego "pan" bowiem prowadzi bardzo intensywne życie nocne, wizytując wszystkie okoliczne mordownie i speluny, a biedny psiak siedzi zamknięty całymi godzinami.
Piesek szczekaniem o 2-giej witał swego pana. Sądząc po odgłosach, pana (uwalonego w czarnoziem kompletny i bezdenny) przywlekło do domu dwóch innych, nie mniej narąbanych. Dwaj panowie najpierw usiłowali dowlec mojego sąsiada do drzwi jego mieszkania, obijając się o poręcz i ściany i przewracając zbiorowo co trzeci krok, sowicie okraszając każdy upadek rzucanymi bez opamiętania kurwamimaciami. Potem usiłowali z pęku kluczy znaleźć właściwy i otworzyć drzwi. Miałam kiedyś okazję widzieć ten pęk - największa i najgrubsza klucznica największego zamku świata złamałaby sobie biodro pod jego ciężarem. Poszukiwania klucza trwały całą wieczność, drugie tyle trwały próby wpakowania klucza do dziurki, a piesek cały ten czas szczekał i wył. Po kilkunastu minutach w końcu się udało i koszmar się skończył. Do następnego razu:/

Targowe baletki za dychę:)