wtorek, 3 maja 2011

Wspomnienie...o moim tacie...

Dzięki niemu pokochałam książki, on nauczył mnie pływać i pokazał, jak nakarmić jabłkiem konia.
Z nim włóczyłam się po beskidzkich bezdrożach i nadbałtyckich dzikich plażach.
W czasach, gdy na sklepowych półkach królowały próżnia i ocet, spod ziemi potrafił dla mnie zdobyć ulubiony przysmak dzieciństwa - mleko w tubce.
Miał specyficzne, często nie rozumiane przez innych poczucie humoru. Nie zwracał uwagi na konwenanse, na to, co wypada, co pomyślą inni.
Dla kilkuletniej Beatki zrobił cudownie kolorowy, choć niesamowicie pokraczny latawiec; wspólnie puszczaliśmy go na dziecięcych zawodach. Dużo starszą Beatę nauczył, jak nalewać piwo, by nie tworzyła się na nim piana. I żeby do zbyt zimnego zawsze sypać szczyptę soli. Robię tak do dziś, takie właśnie piwo lubiliśmy oboje w upalne wieczory.
Robił najlepszą jajecznicę na świecie, nigdy w tej konkurencji nie prześcignęłam mistrza, nigdy już nie zjem takiej jajecznicy.
Odziedziczyłam po nim szerokie stopy, skłonność do pieprzyków, niechęć do wizyt u lekarza i całkowity brak zmysłu oszczędzania.
Nie miał własnych wnuków, ale jego znajomi opowiadali mi, że miał niesamowity kontakt z ich wnukami, potrafił dogadać się z dziećmi w każdym wieku. Wiem, że marzył o wnuczce i boli mnie, że nie mogłam spełnić tego marzenia.
Zadręcza mnie myśl, że zmarł sam, w nocy, w szpitalnym łóżku, a ja nie zdążyłam mu powiedzieć, jak bardzo go kocham.
Nie był ideałem, popełniał błędy, miał wady i słabostki, ale mój tata był skromnym, prostym, dobrym człowiekiem...


Dziękuję Wam za wszystkie słowa wsparcia, to dla mnie znaczy naprawdę bardzo wiele:*****

34 komentarze:

  1. Piękne masz o tacie wspomnienia :)
    Do zobaczenia zatem, za miesiąc :*

    OdpowiedzUsuń
  2. Jezu jak mi przykro, a ja się jeszcze wygłupiłam z tymi urodzinami ostatnio... Trzymaj się kochana!!!

    OdpowiedzUsuń
  3. musiał być dobrym człowiekiem :) współczuję jeszcze raz :**

    OdpowiedzUsuń
  4. pieknie napisałas... na zawsze bedzie w Twojej pamięci i to jest najwazniejsze :*
    3maj sie!

    OdpowiedzUsuń
  5. początek wspomnien mamy podobny.....ale potem u mnie było już różnie...
    Tato na pewno był dumny z tego,jak wspaniale cię wychował,na szczęśliwą,dobrą kobietę,a twoje wspomnienia sprawią,ze zawsze będzie z Tobą...

    OdpowiedzUsuń
  6. rozczuliły mnie Twoje słowa, pięknie to napisałaś. na pewno wiedział że bardzo go kochałaś, takie rzeczy się po prostu czuje :)
    trzymaj się dzielnie Beti :*

    OdpowiedzUsuń
  7. Pięknie napisałaś...i tak jak bym widziała mojego....nie ma go od 20 lat ale w sercu będzie zawsze...a mleczko w tubce też pamiętam....ściskam Beti mocno,,,pozdrawiam...

    OdpowiedzUsuń
  8. Zazdroszczę takich wspomnień. Moje mój ojciec zgasił doszczętnie...
    Trzymaj się kochana... :***

    OdpowiedzUsuń
  9. On o tym wiedział...
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  10. moj tata tez czekal na wnuka/wnuczke...czesto sobie mysle jak by to bylo jakby wciaz zyl...

    OdpowiedzUsuń
  11. Twój tata był naprawdę fajnym facetem :) wiem jak ciężko Ci bez niego... ja też miałam wrażenie (i mam je do dzisiaj), że moim dziadkom nie powiedziałam dużo rzeczy. Z tatą mam niestety niewiele wspomnień, bo byłam małą dziewczynką kiedy zginął, dlatego mając je, pielęgnuj cały czas :***

    OdpowiedzUsuń
  12. szczerze wspolczuje :* piekne wspomnienia

    OdpowiedzUsuń
  13. wzruszyły mnie twoje słowa.
    jestem pewna, że wiedział jak bardzo Go kochasz.

    OdpowiedzUsuń
  14. przytulam.
    piękne słowa napisałaś.

    OdpowiedzUsuń
  15. Kochanie, tak bardzo bym Ci chciała pomóc :* Nie umiem Cię pocieszyć, bo jakże tu pocieszać w takiej sytuacji?
    Zdaję sobie sprawę, że sama też siedzę na takiej tykającej bombie bo z dziadkami coraz to gorzej :/ Babcia jedna się połamała ostatnio a dziadek w czwartek jedzie na zabieg do naszego Centrum Chorób Serca. Niby nikt jeszcze nie umarł przy tym ale i tak się martwię o Niego :/

    OdpowiedzUsuń
  16. Beatko, nie musiałaś mu o tym mówić, on o tym wiedział i gdy umierał na pewno myślał o Tobie... Będzie się Tobą opiekował z nieba...

    OdpowiedzUsuń
  17. Pięknie napisałaś Beti :* Bardzo mi przykro z powodu Twojego Taty. Na pewno wiedział o tym jak bardzo go kochasz, takie rzeczy po prostu się czuje, nie trzeba o nich mówić :*

    OdpowiedzUsuń
  18. Beti tata wiedział że go kochasz, możesz być tego pewna:*****
    Ale rozumiem Twoją udrękę , zawsze tak jest,i nigdy nie ma odpowiedniej pory na umieranie. Brzydko został stworzony ten świat, nie podoba mi się:(

    Mocno ściskam i jestem.. gdybyś chciała zamienić słówko:*** jestem codziennie tylko się nie odzywam...
    I jeszcze dziękuję , wiesz za co, nie trzeba było Kochana ,ale dziękuję Ci,zrobiło mi się tak ciepło na sercu:****

    OdpowiedzUsuń
  19. popłakałam się .... :(
    jak zwykle pięknie napisałaś.
    Trzymaj się kochana. Ściskamy mocno.

    OdpowiedzUsuń
  20. mówią, że czas leczy rany, ale to nieprawda - on poprostu przyzwyczaja do bólu...Twój Tata musiał być wyjątkowym człowiekiem, no i miał ( ma ) fajną córkę:)

    http://trzymajacsiechmur.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  21. jeszcze jedno, przeczytałam sobie dzisiaj trochę Twojego bloga, i jak mój M wróci z pracy to Mu pokażę Twoją pierścionkową komódkę:).Też uwielbiam duże pierścienie, mam ich trochę, mój M się za głowę łapie jak kupuję kolejne, więc Mu Twoje pokażę :).Wtedy się okaże, że mało ich mam:)

    http://trzymajacsiechmur.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  22. Potrafie powiedzieć tylko trzymaj się. Nie chce mysleć co bedzie ze mna kiedy mi mojego ojca zabraknie...:*

    OdpowiedzUsuń
  23. Pięknie o tacie napisałaś.Na pewno wiedział,że bardzo go kochasz:*

    OdpowiedzUsuń
  24. Piękne wspomnienia. Tato na pewno wiedział że nie jest sam, że ma wspaniałą córkę. Trzymaj się kochana. :**

    OdpowiedzUsuń
  25. Przepraszam ze tak nabazgrane...

    OdpowiedzUsuń
  26. dziękujemy, dziękujemy, dziękujemy!!!

    OdpowiedzUsuń
  27. wiem co czujesz...zaczęłam pisać podobny post(chwile temu), ale wszystko to było za mało. masa wyrzutów sumienia... współczuję:(

    OdpowiedzUsuń
  28. szczere kondolencje Beti

    OdpowiedzUsuń
  29. Hej Kochana, co słychać?

    OdpowiedzUsuń
  30. Czytając tego posta, pomyślałam, że ktos napisał o mnie i moim Tacie. Też mam na imię Beata, a taty tu ...już nie ma:(

    OdpowiedzUsuń